कविता : भान्छा हुँदै न्यायलयसम्म भ्रष्टाचार झांगिएको, यहि हो मेरो देश

बारम्बार सिमानाका किल्लाहरू सरिरहन्छन
र, पनि चुपचाप रहन्छ मेरो देश
आवाज उठाउन सक्ला र कस्ले ?
बिथोलिएको छ राज्यनिति अनि टुक्रिएको छ स्वाभिमान
यहि देशको एक कुनामा
अस्ताउदा घामझै आमाबाबु राख्ने झुपडि बनाएको छु
झुपडि मै बस्छु
त्यसैले त झुत्रो झाम्रो देखिन्छ मेरो भेष ।।

बारम्बार राष्ट्रभक्तले सम्झैता गरि गरि बेचिन्छन अटल सम्पदाहरू
धरौटिमा छ नि राष्ट्रीयता
हो त्यहि हो मेरो देश ।
आवाज उठाउन सक्ला र कस्ले?
जोडिएको रहेछ निजी स्वार्थ अनि झागिएको रहेछ नाताबाद,
यहि देशको एक जनता हुँ म,
आज अतालिएको छु ठुलाबडाको शोषण अनि गरिबिबाट
त्यसैले त झुत्रो झाम्रो देखिन्छ मेरो भेष ।।

बारम्बार भ्रष्टचार भएको छ
न्यायको मामिलामा न्यायलय पनि बेचिन्छ
हो, त्यहि हो मेरो देश ।
आवाज उठाउन सक्ला र कस्ले?
घरको भान्छा हुदै न्यायलयसम्म भ्रष्टाचार झांगिएको
गरिबीको तक्माले जनता नांगिएको
यहि देशको एक देशभक्त हुँ म
आज मनको मझेरिमा बल्झिन्छ राष्ट्रप्रेम,
अनि शिरमा छ गरिबिको ताज
त्यसैले त झुत्रो झाम्रो देखिन्छ मेरो भेष ।।।